Kiedy ulegnę, Chang-Rae Lee

O wojnie koreańskiej (1950-1953) nie wiedziałam dotychczas zbyt wiele. Ani nie czytałam żadnej powieści, której akcja rozgrywałaby się w Korei. I tak przy okazji nasunęła mi się myśl, że my Europejczycy bardzo jesteśmy skupieni na własnych tragediach - znamy wiele faktów z historii obu wojen światowych, ale już dużo mniej wiemy o wojennych zawieruchach, które miały miejsce w oddalonych zakątkach globu. Nawet o tych, w których życie lub zdrowie straciło ponad milion ludzi. Dlatego bardzo ważne jest, że ukazują się na naszym rynku powieści takie jak ta, które pomagają wiele zrozumieć i rozszerzyć swój horyzont.

Para głównych bohaterów Kiedy ulegnę wspomnianą wojnę wprawdzie przeżyła, ale odcisnęła ona na ich psychice ogromne piętno uniemożliwiając w zasadzie zbudowanie tzw. normalnego życia. June to młoda Koreanka, która straciła całą swoją rodzinę i w trakcie bezsensownej, zdawałoby się, samotnej wędrówki, na skraju fizycznego wycieńczenia poznała Hektora, amerykańskiego szeregowca. Oboje trafili do sierocińca prowadzonego przez kościół. On zajmował się piciem i drobnymi naprawami, a ona głównie sprawianiem kłopotów wychowawczych. Pewnego dnia w ich życiu pojawiła się Sylvie, żona pastora, którą także naznaczyło brzemię wojennej traumy. Obecność Sylvie wzbudziła ogromne uczucia zarówno w June, jak i w Hektorze, choć, jak łatwo się domyślić, emocje te miały zupełnie odmienny charakter. Ale codzienność w położonym na odludziu sierocińcu to tylko połowa z wykreowanego w powieści świata.

Jego drugą warstwę stanowią losy czterdziestoparoletniej, schorowanej June, która wyrusza z Hektorem do Europy w swoją ostatnią podróż życia. Jej celem jest odnalezienie syna June, któremu okaleczona emocjonalnie kobieta nie potrafiła stworzyć ciepłego domu. Ponadto chora pragnie odwiedzić mityczne niemal miejsce z pewnej książki, przekonana, że odnajdzie w nim spokój i ukojenie. Podczas niekończących się godzin spędzonych w drodze, pomiędzy kolejnymi zastrzykami morfiny, June i Hektor mają czas na rozmowy i wyjaśnienie sobie wielu spraw z przeszłości.

Chang-Rae Lee stworzył bardzo mądrą książkę. Smutną, ale bardzo ważną. Pokazującą na wiele sposobów, jak okrutna i niszcząca jest wojna, nawet wiele lat po jej zakończeniu. Autor wykreował całą galerię postaci nieszczęśliwych, niepotrafiących cieszyć się życiem i kochać. Postaci, które ranią swoich najbliższych i w niczym nie znajdują ukojenia. Jednocześnie jest to książka, którą dobrze się czyta. Wyróżnia ją dobry styl i staranne tłumaczenie, oraz fakt, że nic nie jest takie, jakbyśmy tego oczekiwali. Losy bohaterów są pogmatwane i w żaden sposób nie dają się przewidzieć.
Warto po tę powieść sięgnąć.

Ocena: 5+/6


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Instrukcja nadużycia, Alicja Urbanik-Kopeć

Obraz
W ubiegłym roku dwukrotnie miałam okazję posłuchać autorki niniejszej książki na żywo, podczas festiwali literackich. Spotkałam ją podczas Big Booka w Warszawie oraz podczas Literackiego Sopotu i byłam pod sporym wrażeniem, z jaką energią i zaangażowaniem Alicja Urbanik-Kopeć opowiadała o sytuacji służących w Polsce w XIX wieku. Byłam przekonana, że jej książka spodoba mi się przynajmniej tak samo, jak słuchanie autorki na żywo. Niestety tak się nie stało. W swojej książce, tak jak zapowiada to podtytuł: Służące w XIX-wiecznych polskich domach , autorka przedstawiła sytuację tysięcy kobiet zatrudnionych w zamożniejszych domach jako kucharki, pokojówki, nianie i służące do wszystkiego. Urbanik-Kopeć zaczyna od początku: opisała pochodzenie młodych dziewcząt i okoliczności, w jakich trafiały na służbę, uwzględniając przy tym skromne możliwości kształcenia, metody pośrednictwa pracy oraz podróż ze wsi do miasta i związane z tym niebezpieczeństwa. Na kolejnych stronach
Czytaj więcej

Chrapiący ptak. Rodzinna podróż przez stulecie biologii, Bernd Heinrich

Obraz
Książka wydana wiosną ubiegłego roku przez wydawnictwo Czarne w serii Menażeria przykuła moją uwagę od samego początku. Zaintrygował mnie zwłaszcza podtytuł Rodzinna podróż przez stulecie biologii . Skojarzył mi się z Zającem o bursztynowych oczach (tak, wiem, że tam nie ma słowa o biologii, ale ta rodzinna podróż przez stulecie...) i miałam wielką nadzieję, na podobnie udaną czytelniczą przygodę. Jednak lektura tego sześciuset stronicowego tomiszcza ciągnęła się tygodniami i nie sprawiła mi, niestety, oczekiwanej radości. Heinrich junior szczegółowo opisał swoją historię rodzinną, bardzo skoncentrowaną wokół postaci ojca przyrodnika i podróżnika Gerda Hermanna Heinricha. Był on badaczem starej daty, jednym z ostatnich, którzy wiedzę o owadach i ptakach zdobywali w sposób bardzo tradycyjny: biegając z siatką po lasach, łąkach i stepach zbierając i preparując tysiące obiektów. Jego pierwsza wyprawa miała miejsce już w 1927 roku na Elbrus i do północnej Persji. W ciągu całego swoje
Czytaj więcej

Nowe książki

Obraz
Dawno nie pokazywałam na blogu książkowych zakupów, ale muszę przyznać, że od marca byłam wstrzemięźliwa... Aż do teraz. Druga połowa maja okazała się dla mnie bardzo obfita w książkowe zdobycze. Najpierw na wyprzedaży na stronie wydawnictwa Wielka Litera za 50 zł kupiłam pięć świetnych tytułów: Miniony weekend spędziłam w Warszawie, gdzie pokusiłam się na książkowe zakupy w dwóch ulubionych miejscach i jednym nowym :) Po zwiedzeniu wystawy w muzeum Polin kupiłam To nie deszcz, to ludzie , w księgarni "Moda na czytanie" w domu braci Jabłkowskich Ostatni obraz Sary de Vos i Dziedzictwo , a w cudownym Wrzeniu Świata Komu bije Big Ben , Oblicza wielkiej Brytanii i Pusty las . I trochę rzutem na taśmę, na Dworcu Centralnym, wypatrzyłam jeszcze promocję 4 za 3 (zapłać za 3 książki, a czwartą dostaniesz gratis) i zdecydowałam się jeszcze na następujące tytuły: A co u was nowego na półkach?
Czytaj więcej