Wypalone cienie, Kamila Shamsie

Uwielbiam powieści, które poszerzają moje horyzonty. Książki, które przybliżają kulturę dalekich krajów, ich skomplikowaną historię i pogmatwaną współczesność. Jeśli do tego są dobrze napisane, mają wyrazistych bohaterów i liczne interesujące wątki, to jestem w czytelniczym niebie.
Tak właśnie było, i to od samego początku, w przypadku Wypalonych cieni Kamili Shamsie. To druga, po Kartografii, powieść tej autorki którą udało mi się przeczytać. I powoli staję się fanką Shamsie, niecierpliwie oczekującą jej kolejnych książek.

Powieść podzielona jest na trzy części, które odpowiadają ważnym etapom w życiu głównej bohaterki Japonki Hiroko. Kobieta urodziła się i dorastała w Nagasaki, gdzie 9 sierpnia 1945 roku skończył się znany jej świat. W wyniku wybuchu bomby Hiroko straciła najbliższych członków rodziny, swój dom i całą codzienność oraz doznała rozległych poparzeń na plecach. Blizny w kształcie ptaków do końca życia będą namacalnym znakiem przeżytej tragedii. W wyniku tych traumatycznych wydarzeń Hiroko postanawiła opuścić Japonię i wyjechała do Indii. W Delhi znalazła nowy dom u siostry zmarłego przyjaciela, Elisabeth Burton. Te dwie kobiety, daleko od ojczyzny, połączyła trwająca całe życie głęboka przyjaźń. W domu Burtonów Hiroko poznała miłość swojego życia Sajjada i przeprowadziła się z nim do Pakistanu, gdzie wspólnie przeżyli wiele szczęśliwych lat i doczekali się syna. Reza Konrad dorastał w poczuciu braku przynależności. Będąc synem Japonki i Hindusa o tureckich korzeniach nie potrafił odnaleźć w Pakistanie spokoju, a swoim wyglądem niejednokrotnie wzbudzał zainteresowanie i prowokował szereg pytań o swoje pochodzenie. Te okoliczności popchnęły go do pochopnego podjęcia decyzji o wyjeździe do obozu szkoleniowego, który w konsekwencji zmienił całe jego życie.
Ostatni etap życia Hiroko to wspólne mieszkanie z Elisabeth w Nowym Jorku, gdzie obie kobiety u schyłku życia martwiły się o swoich synów i wnuczkę Elisabeth. Cała trójka wybrała pełne niebezpieczeństw zawody, które wykonywali w różnych miejscach na świecie, także w ogarniętym wojną Afganistanie.

Wypalone cienie to wyjątkowo mądra powieść o skomplikowanych ludzkich losach i poplątanych związkach. Opowieść o międzykulturowych różnicach i porozumieniu, jakie potrafi połączyć ludzi pomimo państwowych granic, o odpowiedzialności za drugiego człowieka i walce w słusznej sprawie. To także zbiór historii miłosnych na różnych płaszczyznach: między mężczyzną i kobietą, między matką i synem, ojcem i córką, to tylko niektóre z nich. Polecam gorąco!

Ocena: 5/6