Prawdziwe wspomnienia Mali K., Adrienne Sharp

Matylda Krzesińska urodziła się w 1872 r. w Petersburgu. Miała polskie korzenie i została primabaleriną Teatru Carskiego. Jako siedemnastolatka poznała przyszłego cara Mikołaja II, z którym podobno łączył ją namiętny romans. Była związana z dworem Romanowów aż do rewolucji, w wyniku której przeprowadziła się do Paryża, gdzie mieszkała do śmierci. Zmarła w wieku 99 lat. Takie informacje możemy znaleźć na stronie wikipedii.

Adrienne Sharp postanowiła uczynić z Krzesińskiej bohaterkę swojej książki, a jej biografię uzupełnić porządnie rozbudowaną fikcją literacką. Całość napisana została w formie wspomnień autorki, dzięki czemu jej relacja nabiera intymnego charakteru i pozwala czytelnikowi poznać najskrytsze marzenia i plany Krzesińskiej. A te były od samego początku bardzo ambitne, zważywszy na jej skromne pochodzenie.

W swojej książce Sharp prezentuje kolejną wersję upadku rodziny Romanowów napisaną z perspektywy dumnej i zakochanej w sobie kobiety. Autorce udało się stworzyć postać bardzo wyrazistą: przekonaną o swojej wyjątkowości bezczelną egoistkę, która za wszelką cenę walczy o przyszłość swoją, a później syna. W tle miłosnych przygód, dworskich intryg i teatralnych dramatów rodzą się niepokoje wsród ludu, a widmo rewolucji staje się coraz wyraźniejsze. Autorce dobrze udało się uchwycić dworską dekadencję i arogancję, zupełny brak zainteresowania cara poddanymi oraz jego bezsilność wobec spisków ze strony wojskowych i dalszych członków rodziny.

Jeśli lubicie literackie fantazjowanie wokół historycznych postaci i związanych z nimi wydarzeń, to wspomnienia Mali K. powinny przypaść Wam do gustu. Także dla wielbicieli carskiej Rosji i baletu będzie to z pewnością udana lektura, choć specyficzny styl narratorki może momentami irytować.

Matylda Krzesińska (źródło: https://pl.wikiquote.org)


Ocena: 4/6

Książkowe porządki

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Instrukcja nadużycia, Alicja Urbanik-Kopeć

Obraz
W ubiegłym roku dwukrotnie miałam okazję posłuchać autorki niniejszej książki na żywo, podczas festiwali literackich. Spotkałam ją podczas Big Booka w Warszawie oraz podczas Literackiego Sopotu i byłam pod sporym wrażeniem, z jaką energią i zaangażowaniem Alicja Urbanik-Kopeć opowiadała o sytuacji służących w Polsce w XIX wieku. Byłam przekonana, że jej książka spodoba mi się przynajmniej tak samo, jak słuchanie autorki na żywo. Niestety tak się nie stało. W swojej książce, tak jak zapowiada to podtytuł: Służące w XIX-wiecznych polskich domach , autorka przedstawiła sytuację tysięcy kobiet zatrudnionych w zamożniejszych domach jako kucharki, pokojówki, nianie i służące do wszystkiego. Urbanik-Kopeć zaczyna od początku: opisała pochodzenie młodych dziewcząt i okoliczności, w jakich trafiały na służbę, uwzględniając przy tym skromne możliwości kształcenia, metody pośrednictwa pracy oraz podróż ze wsi do miasta i związane z tym niebezpieczeństwa. Na kolejnych stronach
Czytaj więcej

Chrapiący ptak. Rodzinna podróż przez stulecie biologii, Bernd Heinrich

Obraz
Książka wydana wiosną ubiegłego roku przez wydawnictwo Czarne w serii Menażeria przykuła moją uwagę od samego początku. Zaintrygował mnie zwłaszcza podtytuł Rodzinna podróż przez stulecie biologii . Skojarzył mi się z Zającem o bursztynowych oczach (tak, wiem, że tam nie ma słowa o biologii, ale ta rodzinna podróż przez stulecie...) i miałam wielką nadzieję, na podobnie udaną czytelniczą przygodę. Jednak lektura tego sześciuset stronicowego tomiszcza ciągnęła się tygodniami i nie sprawiła mi, niestety, oczekiwanej radości. Heinrich junior szczegółowo opisał swoją historię rodzinną, bardzo skoncentrowaną wokół postaci ojca przyrodnika i podróżnika Gerda Hermanna Heinricha. Był on badaczem starej daty, jednym z ostatnich, którzy wiedzę o owadach i ptakach zdobywali w sposób bardzo tradycyjny: biegając z siatką po lasach, łąkach i stepach zbierając i preparując tysiące obiektów. Jego pierwsza wyprawa miała miejsce już w 1927 roku na Elbrus i do północnej Persji. W ciągu całego swoje
Czytaj więcej

Kocie oko, Margaret Atwood

Obraz
Kocie oko to druga książka Atwood, po Opowieści Podręcznej , którą przeczytałam. Podobnie jak w przypadku Majgull Axelsson wiem, że trafiłam na autorkę, której twórczość całkowicie do mnie przemawia i którą z chęcią zaliczę do grona swoich ulubionych. Główna bohaterka powieści, Elaine Risley, jest uznaną malarką, która po wielu latach powraca do Toronto, gdzie w małej galerii przygotowywana jest jej retrospektywa. Ta samotna podróż jest okazją do wspomnień, zwłaszcza z okresu dzieciństwa, dorastania i studiów. Pierwsze lata życia Elaine spędziła z rodzicami i starszym bratem na podróżach po Kanadzie. Jej ojciec był naukowcem i prowadził badania rodzimej fauny, dzięki czemu cała czwórka regularnie spędzała całe tygodnie w głuszy, pod namiotem i bez kontaktu z innymi ludźmi. Latami jedynym towarzyszem i głównym autorem zabaw był starszy brat Stephen, dlatego odbywały się one według męskich zasad i były wyrazem chłopięcych fantazji. Gdy Elaine skończyła osiem lat, rodzina na stałe os
Czytaj więcej